Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Ας μιλήσουμε περί θεού...

Σε ένα βιβλίο μου, από εκείνα που δεν υπάρχει περίπτωση να εκδοθούν, γράφω στην εισαγωγή:
«Δυστυχώς υφίσταται μία πραγματικότητα: Ο άνθρωπος ελκύεται από το παράλογο, το υπερβατικό, το υπερβολικό. Εκείνο το οποίο δεν δύναται να αντιληφθή, να εννοήση, να ερμηνεύση. Κατά ένα παράδοξο τρόπο ελκύεται και από τον τρόμο. Ο τρόμος ασκεί επάνω του μια περίεργη επίδραση. Παρ’ ότι φοβάται μη και αυτά που ακούει και βλέπει συμβούν στον ίδιο, δεν χάνει ευκαιρία να γίνη ακροατής η θεατής τους.



Αυτές τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης αντελήφθησαν σωστά και έγκαιρα κάποιοι, οι οποίοι απεφάσισαν και να τις εκμεταλλευθούν. Έτσι προέκυψαν οι δημιουργοί των θεών και κατ’ απολύτως λογική συνέπεια οι θρησκειοπαραγωγοί, οι θρησκείες και τα δόγματα.
Πώς όμως αντιπαλεύει κάποιος μια τέτοια κατάσταση; Πώς μπορεί κάποιος να αντιπαλέψη αυτήν την κατάσταση; Το να επιχειρηματολογή επί του εμφανώς παραλόγου, υπερβατικού και υπερβολικού απεδείχθη ότι δεν είναι αποτελεσματικό. Εξ άλλου το αφύσικο, το παράλογο, το υπερβολικό όχι μόνο δεν κρύπτονται από τους πάσης μορφής θρησκεμπόρους, τουναντίον προβάλλονται με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη έμφαση. Συνεπώς;
Σκεφθήκαμε λοιπόν και αποφασίσαμε να τονίσουμε, να εξάρουμε το γελοίον του θέματος. Ο λόγος είναι απλός: Ο άνθρωπος δέχεται ένα θεό ο οποίος λειτουργεί έξω από τα μέτρα της λογικής, ένα θεό τιμωρό, εκδικητικό, ένα θεό ο οποίος έχει τις δικές του αδυναμίες – με μία διαφορά: Ότι δύναται να πραγματώση εκείνα που ο ίδιος ο άνθρωπος θα ήθελε, αλλά για διαφόρους λόγους δεν μπορεί. Το ερώτημα λοιπόν είναι: Δέχεται και ένα θεό ο οποίος μέσα από τις ρήσεις και πράξεις του αποδεικνύεται ανεπαρκής, ακατάρτιστος και, το σημαντικώτερο, γελοίος; Είναι ένα ερώτημα το οποίο θα απαντηθή, σε κάποιον βαθμό, από τις αντιδράσεις που θα προκληθούν.
Πολλές φορές, είτε λάθος είναι τούτο είτε σωστό, η ουσία δεν έγκειται σε αυτό που λες, αλλά στο πως το λες».

10 σχόλια:

  1. Επιτέλους, το ξεκίνησες...
    Συναρπαστικό θα είναι το ταξείδι, είμαι σίγουρος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Conco, σε ευχαριστώ. Αυτήν την στιγμή είμαι στο σπίτι του Αποστόλη, όπου πειραματιζόμαστε με την δημιουργία και λειτουργία του μπλογκ μου. Το κείμενο, όπως αντιλαμβάνεσαι είναι της προπόνησης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν κάποιοι θρησκέμποροι (μου άρεσε ο όρος) είχαν περιγράψει τον θεό σαν μιά ροζ αρκούδα που ζει στον Α' του Κενταύρου η σημερινή αντίληψη για τον θεό τέτοια θα ήταν. Μ' αρέσει που οι κάθε είδους θρησκευόμενοι προσπαθούν να επιχειρηματολογήσουν για την ύπαρξη θεού με επιχειρήματα του τύπου "δεν μπορεί να είναι αλλιώς", "τον θεό τον νοιώθεις", "ο θεός έχει αποκαλυφθεί μέσω των προφητών", "μέσω των θαυμάτων" (και γιατί κρύβεται τώρα; γιατί τώρα δεν γίνονται θαύματα;). Αφού έφτιαξαν και "επιστήμη" που την λενε "θεολογία". Αν είναι δυνατόν να μιλάς για το τίποτα και να λες ότι κάνεις επιστήμη! Πιο λογικό θα ήταν να χρησιμοποιούν άλλους ορισμούς (όπως κάνουν π.χ. οι βουδιστές) που λένε (στο περίπου) ότι θεός είναι η κατάσταση εξέλιξης που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος με κατάλληλη άσκηση και με ανάπτυξη των ψυχικών και νοητικών του δυνάμεων. Αλλά δεν λένε αυτά. Λένε παραμύθια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Άντε, στην προπόνηση θα μείνεις…
    Αναμένω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με την ευκαιρία των εορτών το ιστολόγιο “Αθεΐα, η άρνηση της αλήθειας” εύχεται σε όλο τον κόσμο υγεία, ευτυχία και ότι άλλο επιθυμεί ο κάθε ένας μας προσωπικά.

    Θερμές ευχές για ένα ευλογημένο καινούργιο χρόνο για εσάς και τις οικογένειες σας !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. σκοπός μας δεν είναι να μάθουμε πολλά, αλλά να λάμψει η διάνοια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή